Συντήρηση, αναστήλωση της αρχαίας εκκλησίας της Αγίας Αικατερίνης

Συντήρηση, αναστήλωση των τρούλων, επιδιόρθωση, εγκατάστασης νερού, μαρμάρωμα δαπέδου της αρχαίας εκκλησίας της Αγίας Αικατερίνης στη τοποθεσία ΦΥΤΕΥΚΙΑ σε συνεργασία με το τμήμα Αρχαιοτήτων.

Παλαιά φωτογραφία εκκλησίας Αγιας Αικατερινης

Φωτογραφίες της εκκλησίας Αγιας Αικατερινης (2010)

Picture-012

Picture-017

Picture-018

Picture-021

Picture-022

Picture-024

Picture-025

Picture-029

Picture-031

Picture-032

Picture-034

Picture-036

Η Εκκλησία της Αγίας Αικατερίνης

Ο Σύνδεσμος απεφάσισε να αναστηλώσει και συντηρήσει την εκκλησία της Αγίας Αικατερίνης στην περιοχή «Φυτεύκια».

Ο Πρόεδρος ήλθε σε επαφή με το Διευθυντή του τμήματος αρχαιοτήτων στην Λευκωσία και του ανέφερε την πρόθεση του Συνδέσμου για επιδιόρθωση και συντήρηση της εκκλησίας της Αγίας Αικατερίνης. Ο Διευθυντής του τμήματος Αρχαιοτήτων μας ανέφερε ότι η εκκλησία εμπίπτει στο σχέδιο Β΄ του τμήματος Αρχαιοτήτων και δεν μπορεί ο Σύνδεσμος να αναλάβει την επιδιόρθωση, εκτός εάν συνεργαστεί με το Τμήμα Αρχαιοτήτων το οποίο θα αναλάβει την επιδιόρθωση, τη συντήρηση, την επίβλεψη και την ανάληψη του 50 % των εξόδων. Συμφωνήθηκε να σταλεί επιστολή στον Μητροπολίτη Πάφου, με την κοστολόγηση του έργου και να ενημερωθεί και ο Σύνδεσμος Αποδήμων.

Το Φεβρουάριο του 1992, εστάλη επιστολή του Τμήματος Αρχαιοτήτων, στο Μητροπολίτη, με λεπτομέρειες για τα έξοδα. Η επιστολή κοινοποιήθηκε και στον Σύνδεσμο Αποδήμων. Το σύνολο των εξόδων είχε υπολογιστεί σε 25,400 λίρες. Το τμήμα Αρχαιοτήτων θα κατέβαλλε το 50% της δαπάνης και το υπόλοιπο θα κάλυπτε η Μητρόπολη και η χωρητική αρχή. Ο Μητροπολίτης διέθετε μόνο 3,300 λίρες ενώ η χωρητική αρχή δεν διέθετε χρήματα γι’ αυτό τον σκοπό. Έτσι ο Σύνδεσμος Αποδήμων, ανέλαβε να εξεύρει και να καταβάλει το υπόλοιπο ποσό, για να διεκπεραιωθεί το έργο, που περιλάμβανε:

κτίσιμο των τριών χαλασμένων τρούλων
εκσκαφή του υφιστάμενου χωμάτινου δαπέδου σε βάθος, για έρευνα μήπως υπήρχε κάτι το αρχαιολογικό θαμμένο κάτω από το πάτωμα
συντήρηση των υφισταμένων τοιχογραφιών
κατασκευή θυρών και παραθύρων.

Το έργο αποπερατώθηκε το 1994 και ο Σύνδεσμος κατέβαλε το υπόλοιπο 50% διότι ο Μητροπολίτης μας ανέφερε ότι δεν είχε την οικονομική δυνατότητα να μας δώσει το ποσό που υποσχέθηκε.

Μετά την πάροδο κάποιου χρονικού διαστήματος και με τον ερχομό του χειμώνα, αρχές του 1995, η στέγη της εκκλησίας, έμπαζε νερά εντός του ναού και γι’ αυτό το τμήμα αρχαιοτήτων απεφάσισε να στεγανοποιήσει την οροφή. Κοστολόγησε το έργο και αποτάθηκε στο Σύνδεσμο για να βοηθήσει οικονομικά το συντομότερο ώστε να αποφευχθεί περαιτέρω καταστροφή της εκκλησίας.

Το διοικητικό Συμβούλιο του Συνδέσμου απεφάσισε να βοηθήσει ώστε να ολοκληρωθεί το έργο και να προστατευθεί η εκκλησία από τις βροχές και την υγρασία. Η στεγανοποίηση, με ειδικά φάρμακα και υλικά, στοίχισε γύρω στις 2,000 λίρες και η δαπάνη του Συνδέσμου για το συνολικό έργο της εκκλησίας της Αγίας Αικατερίνης, ανήλθε περίπου στο ύψος των 14,700 λιρών.

ΑΓΙΑ ΑΙΚΑΤΕΡΙΝΗ

Ακολουθώντας τον κεντρικό κύριο ασφαλτοστρωμένο δρόμο, που διασχίζει το χωριό Κρήτου-Τέρρα και συνεχίζει νοτιοανατολικά, στην έξοδο προς τον κύριο δρόμο Πάφου –Πόλης Χρυσοχούς μέσω Στρουμπιού και σε απόσταση περίπου 6 χιλιομέτρων, θα αγναντέψετε μια πανέμορφη ιστορική εκκλησία, την εκκλησία της Αγίας Αικατερίνης, ανάμεσα σε ολοπράσινα βουνά και κάμπους.

Από τον κύριο δρόμο Πάφου –Στρουμπιού- Πόλης Χρυσοχούς, μετά το δρόμο που οδηγεί στο χωριό Ακουρδάλια και πριν το χωρίο Χόλι, στα δεξιά, υπάρχει διαφωτιστική πινακίδα στην οποίαν αναγράφεται, και υπάρχει ασφαλτοστρωμένος δρόμος αριστερά, που σε οδηγεί στην εκκλησία, σε απόσταση 2- 3 χιλιομέτρων.

Παλιά η περιοχή ,ήταν μια καταπράσινη, πλούσια περιοχή, με αρκετά δένδρα ,πλούσια χλωρίδα και πανίδα. Περικλείετε από τρεις υδροφόρους, ποταμούς. Από ανασκαφές και ευρήματα φαίνεται ότι στην περιοχή υπήρχε μεγάλος οικισμός ονόματι , γι’ αυτό πήρε και το όνομα η περιοχή.

Εδώ κτίστηκε η μονή της Αγίας Αικατερίνης από καλόγερους που ήλθαν από το μοναστήρι της Αγίας Αικατερίνης του Όρους Σινά. Από τοπικές πληροφορίες λέγεται ότι η εκκλησία κτίστηκε από γάλα που αρμεγόταν από τα μεγάλα κοπάδια Αιγών και προβάτων που αφθονούσαν στην περιοχή και ανήκαν στην ιδιοκτησία της μονής, γιατί ήταν πιο εύκολο να βρουν γάλα παρά νερό. Έτσι άρμεγαν τα κοπάδια μάζευαν το γάλα και ζυμώνοντας το με άμμο και ασβέστη κατασκεύαζαν τον πηλό, για να κτίσουν τις πουρόπετρες, της Μονής και της εκκλησίας. Η εκκλησία ήταν κτισμένη επτάτρουλη, δηλ. Είχε επτά τρούλους. Μετά τον μεγάλο σεισμό του 1953,όταν είχε καταστραφεί ριζικά, ,Μονή και εκκλησία ,αναστηλώθηκε σε τρίκλιτη Βυζαντινή Βασιλική, με ένα μεγάλο τρούλο, στο άνω μέρος του μεσαίου κλίτους. Στο εσωτερικό της εκκλησίας ,η τοξοστιχίες που διαχώριζαν την εκκλησιά στα τρία κλίτη, στηρίζονταν πάνω σε μεγάλες πελεκητές πουρόπετρες, λαξευμένες από την περιοχή. Εντός της εκκλησίας υπήρχαν τοιχογραφίες σε όλους τους τοίχους και τους τρούλους. Με την πάροδο του χρόνου ,λόγω των βροχών και της υγρασίας και λόγω της μη συντήρησης της εκκλησίας, αφού δεν υπήρχαν πόρτες και παράθυρα απεκόλλησαν από τους υγρούς τοίχους και καταστράφηκαν. Βρίσκονται όμως μερικά κομμάτια τοιχογραφιών με σχεδόν αγνώριστες μορφές Αγίων και η μεγάλη τοιχογραφία της Αγίας Αικατερίνης στο προθάλαμο της εκκλησίας ,που και αυτή αν δεν συντηρηθεί από το τμήμα αρχαιοτήτων σύντομα, θα καταστραφεί.

Για την Αγία Αικατερίνη υπάρχει μια τοπική παράδοση που λεει ότι ,ο Διγενής ερωτεύτηκε την Αγία Αικατερίνη και της ζήτησε να τον παντρευτεί. Αυτή όμως θέλοντας να συνεχίσει να υπηρετεί τον οίκον του Θεού και τον Χριστιανισμό, του έθεσε έναν όρο. Να φέρει νερό από την περιοχή των Σκαλών στην εκκλησία της και θα τον παντρευτεί. Τότε ο Διγενής μετέβη στην περιοχή όπου είχε άφθονο νερό και πατώντας στο χώμα και τις πλάκες άνοιγε αυλάκι και μετέφερε το νερό στην περιοχή του βουνού λίγο πιο ψηλά από την εκκλησία της και σε απόσταση περίπου 500 μέτρων. Επειδή το νερό άρχισε να κατηφορίζει προς την εκκλησία, κι’ έκανε μεγάλο θόρυβο, τον άκουσε η Αγία Αικατερίνη. Τότε κατάλαβε, ότι δεν θα μπορούσε να αρνηθεί στον Διγενή να τον παντρευτεί, αφού αυτός κατόρθωσε το ακατόρθωτο γι’ αυτήν και έφερε το νερό, που του ζήτησε στην εκκλησία της, μη έχοντας τίποτε άλλο να κάνει, άρχισε να τρέχει προς την θαλάσσια περιοχή της Πόλης Χρυσοχούς, για να πάρει πλοίο να του ξεφύγει. Τότε ο Διγενής όταν πήρε το νερό στην εκκλησία και κατάλαβε τι συνέβη, άδραξε έναν μεγάλο βράχο και τον έριξε προς το μέρος της .Η Αγία Αικατερίνη ξέφυγε και η παράδοση λεει ότι πάνω στον βράχο απέμειναν τα αποτυπώματα των δακτύλων του Διγενή. Η δε περιοχή, από την οποίαν έφερε το νερό, την ονόμασαν περιοχή του Διγενή.